ಮೂಕಧ್ವನಿ

ನಿಡುಸುಯ್ಯುವ ತಂಗಾಳಿಗೆ
ಅಲೆ ಅಲೆಗಳ ಚುಂಬನ
ಮಳೆಸೂಸಿ ಬೊಬ್ಬಿಡುವ  ಮೋಡಗಳಂತೆ
ದಿಕ್ಕು ದಿಕ್ಕಿಗೂ ಚದುರಿದೆ ಮೌನ

ಅಲೆಯುವ ಮನ ಅಲೆಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ
ಈ ಹೂವಿಗು ಆ ದುಂಬಿಗು
ಒಡಮೂಡಿದೆ ಚೇತನ

ನೀಲ ಗಗನದ ನೀಲಿಮೆಯೆಲಿ
ಮರದ ಹನಿ ಹನಿಗಳಲಿ
ಹಸಿರಾಯಿತು ಈ ಚಣ-ನನ್ನಲಿ
ನವ ಭಾವ-ವಿತಾನ

ಮೊಗದ ಮೇಲೆ ನಗೆಯೆ ಇಲ್ಲ
ಮಾಸಿದ ಮುಖ ಛಾಯೆ
ನೆನಪುಗಳೊ ಒಳದನಿಯ ಸೀಳುವವು
ಒಲುಮೆ ನಲುಮೆಗಳ ಸಂದೆಶಗಳೊಂದಿಗೆ
ದೂರದ ಮಣ್ಣಿನ ನೆನಪು ಮಾಸದ ಹಾಗೆ
ಈ ಬದುಕೇ ಹೀಗೆ…!

ಈ ಬದುಕೇ ಹೀಗೆ ; ನದಿಯ ಹಾಗೆ
ಮೂಲದಲಿ ಅಕ್ಷಯ-ಒರತೆ
ನೆನಪುಗಳೂ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ
ತಂಗಾಳಿ ಬೀಸಿ ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ
ಒಮ್ಮೆಲೇ ಬರಡಾಗುವ ಮನ
ಮುರಿಯುವುದು ಮೌನ.